Naaman

Die heldhaftige veldheer Naamân was een machtige man in het leger van de koning van Syrië. Hij was een gerespecteerd krijger en een trouwe dienaar van zijn land. Maar ondanks al zijn succes en roem had Naaman een vreselijk geheim: hij leed aan melaatsheid, een vreselijke en ontsierende ziekte.
In die tijd werd melaatsheid gezien als een straf van God, en melaatsen werden uit de samenleving verstoten. Ze werden gedwongen om buiten de steden te leven, ver weg van hun familie en vrienden. Naaman was diepbedroefd en eenzaam, en hij verlangde ernaar om genezen te worden.
Op een dag hoorde Naaman over een profeet in Israël die wonderen kon doen. Hij heette Elisa en woonde in de stad Samaria. Naaman besloot naar Elisa te reizen, hoewel hij wist dat het een gevaarlijke reis zou zijn. Hij nam een grote hoeveelheid goud, zilver en kleding mee als geschenk voor de profeet.
Toen Naaman in Samaria aankwam, stuurde hij een boodschapper naar Elisa om hem te vertellen dat hij er was. Elisa liet de boodschapper weten dat Naaman naar de rivier de Jordaan moest gaan en zich daar zeven keer moest onderdompelen. Naaman was geschokt en beledigd. Hij dacht dat Elisa hem met opzet te schande maakte.
Naaman was op het punt om weg te gaan, maar zijn dienaren overtuigden hem om te blijven en de instructies van Elisa op te volgen. Ze zeiden hem: "Als de profeet u had gevraagd iets moeilijks te doen, zou u het toch hebben gedaan? Probeer dan nu wat hij u vraagt, hoe eenvoudig het ook lijkt."
Dus ging Naaman naar de rivier de Jordaan en doopte zich zeven keer onder. En zie, zijn melaatsheid was genezen! Zijn huid was schoon en gezond, net als de huid van een baby. Naaman was overweldigd door vreugde en dankbaarheid.
Naaman keerde terug naar Elisa en bedankte hem voor zijn genezing. Hij bood hem goud, zilver en kleding aan, maar Elisa weigerde het. Elisa zei: "Ik heb geen beloning nodig. God was het die je heeft genezen."
Naaman was diep geraakt door Elisa's vriendelijkheid en nederigheid. Hij keerde terug naar Syrië als een veranderd man. Hij aanvaardde nu Gods wetten en werd een toegewijde volgeling van de ware God.
Het verhaal van Naaman is een krachtige herinnering aan de kracht van geloof en de onvoorwaardelijke liefde van God. Het leert ons dat hoe moeilijk onze omstandigheden ook zijn, we nooit de hoop mogen verliezen. God kan ons wonderen doen, zelfs als we het niet verwachten.