9 mei

De dag dat alles veranderde.

Het was 9 mei 1940, toen de Duitse troepen ons land binnenvielen. Voor veel mensen was dit een schok. Niemand had ooit gedacht dat de oorlog ons zou bereiken. Maar de Duitsers waren snel en meedogenloos. Binnen enkele dagen hadden ze het grootste deel van het land bezet.

Voor mijn familie was 9 mei een dag van angst en verdriet. Mijn vader was opgeroepen voor militaire dienst, en mijn moeder moest alleen voor mijn zusje en mij zorgen. We wisten niet wat er met hem zou gebeuren, en we waren bang voor de toekomst.

De Duitsers waren wreed en onderdrukkend. Ze verboden ons om Nederlands te spreken, en ze arresteerden mensen die hun niet bevielen. We moesten leven in constante angst, en we wisten nooit wat er zou gebeuren.

Maar zelfs in de donkerste tijden waren er momenten van hoop en licht. Ik herinner me dat mijn moeder ons 's nachts altijd voorlas uit de Bijbel. Haar stem was kalmerend en geruststellend, en het hielp ons om onze angsten te vergeten.

De oorlog duurde vijf lange jaren, maar uiteindelijk werden we bevrijd. Op 5 mei 1945 vierden we de bevrijding met tranen van vreugde en verdriet. We hadden veel verloren, maar we waren vrij.

9 mei is een dag die ik nooit zal vergeten. Het is een dag van herinnering, van verdriet en van hoop. Het is een dag om te bedenken wat er is gebeurd, en om er alles aan te doen opdat het nooit meer gebeurt.

We moeten nooit vergeten wat er op 9 mei is gebeurd. We moeten altijd vechten voor vrijheid en democratie, en we moeten er alles aan doen om te voorkomen dat de geschiedenis zich herhaalt.